W dniu 23 października 2011 roku wchodzą w życie przepisy Kodeksu cywilnego, które umożliwiają rozporządzenie konkretną rzeczą zgodnie z wolą spadkodawcy.
Ustawodawca rozszerzył katalog czynności, które można dokonać w testamencie. Osoba sporządzająca testament w formie aktu notarialnego może ustanowić tzw. zapis windykacyjny. Zgodnie z art. 981[1] Kodeksu cywilnego w testamencie sporządzonym w formie aktu notarialnego spadkodawca może postanowić, że oznaczona osoba nabywa przedmiot zapisu z chwilą otwarcia spadku (zapis windykacyjny). Ustawodawca szczegółowo opisał przedmiot zapisu windykacyjnego, którymi mogą być:
1) rzecz oznaczona co do tożsamości,
2) zbywalne prawo majątkowe,
3) przedsiębiorstwo lub gospodarstwo rolne,
4) ustanowienie na rzecz zapisobiercy użytkowania lub służebności.
W testamencie notarialnym należy podać szczegółowe dane osób, które otrzymają zapis oraz opisać przedmiot zapisu. Testator może rozporządzać ruchomościami (np. obrazami, książkami i innymi rzeczami, które muszą być precyzyjnie opisane) oraz nieruchomościami, prawem użytkowania wieczystego i spółdzielczymi własnościowymi prawami do lokali. Nie można uczynić przedmiotem zapisu windykacyjnego oznaczonej kwoty pieniężnej. Przedmiotem zapisu może być ustanowienie dla zapisobiercy użytkowania lub służebności. Wymienione ograniczone prawa rzeczowe powstają w chwili otwarcia spadku i od tej chwili zapisobierca windykacyjny może wykonywać uprawnienia składające się na treść tych praw.
Prawomocne postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia stanowi podstawę wpisu prawa własności w księgach wieczystych.
Stosownie do z art. 981[2] Kodeksu cywilnego zapis windykacyjny jest bezskuteczny, jeżeli w chwili otwarcia spadku przedmiot zapisu nie należy do spadkodawcy albo spadkodawca był zobowiązany do jego zbycia. Jeżeli przedmiotem zapisu jest ustanowienie dla zapisobiercy użytkowania lub służebności, zapis jest bezskuteczny, gdy w chwili otwarcia spadku przedmiot majątkowy, który miał być obciążony użytkowaniem lub służebnością nie należy do spadku albo spadkodawca był zobowiązany do jego zbycia.